Mikroskop Biologiczny Dwuokularowy Novex 86.129-LED
Okulary szerokokątne WF 10x/20 mm, Siedentopf, nachylenie okularów 30°, nasadka obrotowa 360°. Uchwyt rewolwerowy pięciopozycyjny (łożyskowany), odwrócony. Obiektywy olejowe (korekcja do nieskończoności) planachromatyczne 4x, 10x, S40x, S100x. W celu zapewnienia jak największej przepustowości strumienia światła wszystkie elementy optyczne są zabezpieczone przed rozwojem substancji organicznej. Zgrubna i dokładna regulacja ostrości, regulacja naciągu 2 um.
Stolik przedmiotowy 125 x 135 mm z dwoma klipsami do mocowania próbki, obszar roboczy 75 x 35 mm. Kondensor Abbego (N.A. 1.25) z regulacją wysokości oraz przysłona irysowa z mocowaniem filtra.
Oświetlacz NeoLED z regulowaną intensywnością, 3 akumulatorki, zasilacz sieciowy 240 V.
Mikroskopy Biologiczne, Stereoskopowe, Specjalistyczne, ...
Rodzaje Obiektywów:- Obiektywy Achromatyczne – najczęściej stosowane w tanich mikroskopach, skorygowane dla dwóch zakresów długości fal światła. Najczęściej jeśli na oprawie obiektywu nie ma żadnego napisu, to mamy do czynienia z achromatem, czasami stosowny jest skrót achr.
- Obiektywy Semi planachromatyczne (pół planachromat) – mniej dokładna korekcja niż w planachromacie, jednak lepsza niż w achromacie. Skrót Semi-plan.
- Obiektywy Planachromatyczne – podobnie jak achromatyczne, skorygowane dla dwóch zakresów fal, jednak dające płaski obraz. Apertura numeryczna na ogół taka sama jak w achromatach. Skrót na oprawie: Plan.
- Obiektywy Apochromatyczne – drogie obiektywy stosowane w mikroskopach wyższej klasy, skorygowane dla trzech, lub większej ilości długości fal. Dzięki temu zabiegowi możliwe jest uzyskanie większej nawet o kilkadziesiąt procent apertury numerycznej względem achromatu o takim samym powiększeniu. Obiektyw taki charakteryzuje się większą rozdzielczością względem achromatów i planachromatów. Skrót: Apo.
- Obiektywy Planapochromatyczne – podobnie jak apochromatyczne skorygowane dla trzech długości fal, jednak dające płaski obraz. Stosowane w najdroższych mikroskopach. Konstrukcja tych obiektywów wymaga ogromnej precyzji, gdyż nierzadko składają się one z 12-14 (przy większych powiększeniach) soczewek umieszczonych w obudowie które muszą być współosiowe, a odchyłki nie mogą przekraczać 0,001-0,002mm. Skrót: Planapo.
Współcześnie mikroskopy optyczne są stosowane do obserwacji małych obiektów w wielu naukach. W biologii są stosowane np. do obserwacji drobnoustrojów i budowy tkanek i komórek (mikrobiologia, histologia, cytologia). W chemii i fizyce są stosowane np. w krystalografii lub metalografii, w geologii – do obserwacji budowy skał. Mikroskop optyczny może wykorzystywać światło naturalne, dostarczane do układu optycznego przez specjalne lusterko, lub światło sztuczne, którego źródło znajduje się zazwyczaj pod analizowaną próbką. Mikroskopy ze sztucznym źródłem światła bywają nazywane mikroskopami świetlnymi. Większość współczesnych profesjonalnych mikroskopów optycznych konstruuje się tak, aby było możliwe użycie światła naturalnego i sztucznego. Światło może padać na oglądany obiekt z góry – mówi się wtedy o odbiciowym mikroskopie optycznym. Światło może też padać na badany obiekt z dołu i przechodzić przez niego, co wymaga jednak aby obiekt był półprzezroczysty. Mikroskopy optyczne umożliwiają korzystanie ze zwykłego światła niespolaryzowanego lub ze światła spolaryzowanego. W tym drugim przypadku mówi się o polaryzacyjnym mikroskopie optycznym. Posługiwanie się światłem spolaryzowanym umożliwia obserwację wzrostu i zanikania kryształów i ciekłych kryształów. Niektóre mikroskopy optyczne są przewidziane do stosowania ze światłem monochromatycznym. Są one często używane do obserwacji obiektów w świetle, którego częstotliwość leży poza zakresem widzialnym (np.: w podczerwieni lub ultrafiolecie). W tradycyjnych mikroskopach optycznych obserwuje się obiekty bezpośrednio przez okular lub na ekranie (dzięki przystawce projekcyjnej). Obraz może też być rejestrowany z użyciem kamery i obrazowany na monitorze. Całe urządzenie może być połączone z komputerem, co umożliwia cyfrową obróbkę obrazu (również w czasie rzeczywistym) i ułatwia jego rejestrację. Fizyczna granica maksymalnego powiększenia obrazu w mikroskopie optycznym jest określona przez rozdzielczość kątową obiektywu, związaną z długością fali światła. Na wyrazistość obrazu ma też wpływ precyzja wykonania soczewek.
